به نقل از «خبرگزاری برنا»

کمبود پارک بزرگسالان در شهرها/ بزرگترها هم نیاز روحی به تاب و سرسره دارند

تاریخ انتشار: ۴ خرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۸۷۸۰۱۶

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ «سرسره، تاب، الاکلنگ» این سه لغت که به گوش‌مان می‌خورد، ناخودآگاه تمام خاطرات کودکی جلوی چشم‌های ما رژه می‌روند. خاطراتی که ردپای خوشی های تمام ناشدنی کودکی را در دل خود دارند و طعم لبخند می‌دهند.

با این مقدمه شروع کردیم که بگوییم کودکی ما لا به لای قلدری های بزرگسالی گم شده است، تنها چیزی هم که یاد کودکی را در دل ما زنده می‌کند زمین های بازی ساده ای هستند که از آن بهره ای نداریم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این جمله را که می گویم احتمالا گوشه لب خیلی ها لبخندی نشسته است، چون اولین چیزی که در ذهن‌شان تداعی شده است قیافه عصبانی و سرزنشگر پارکبان است که می گوید با این سن و سالت خجالت نمی کشی سوار وسایل بازی بچه ها می شوی!

و حال سوال اینجاست که راستی چرا زمین‌های بازی ما جایی برای بزرگسالان ندارد؟ انگار بزرگسالان را لابه‌لای دیوار آهنی زندگی حبس کرده‌ایم و برای آنها سهمی از خوشی های کودکانه نگذاشته‌ایم. اینکه چرا پارک‌های ما جایی برای خوشی بزرگسالان ندارند، مسئله  است که نیاز به توجه بیشتری دارد.

ظاهرا هم این بی توجهی به حال دل بزرگسالان تنها مختص به کشور ما نیست و در بسیاری از کشورهای دیگر هم از این مسئله غفلت می شود. در دنیا تنها تعداد کمی  پارک  را می توان یافت که کودکی را در دل بزرگسالان زنده می کنند و به آنها فرصتی می دهند تا تاپ بازی کنند ؛ سرسره را سر بخورند و بتوانند احساس سرزندگی کنند.

در مورد نبود وسایل بازی بزرگسالان  ازنوع (تاپ و سرسره و الا کلنگ) در پارک‌ها گفت‌وگویی با یک روانشناس داشته ایم تا تاثیر بازی های کودکانه را بر روح بزرگسالان بدانیم که  در ادامه می خوانید:

سهیل رضایی، روانشناس در مورد اینکه چرا در کشور ما پارک های مناسب برای بزرگسالان وجود ندارند، به برنا می‌گوید: «در این زمینه مشکل اصلی بیشتر از اینکه به نبود امکانات بازگردد، به مشکلات فرهنگی باز می‌گردد. برای نمونه اگر یک مرد یا زن بزرگسال بخواهد که در پارک‌ها بازی کند برای او چالش‌های مختلفی ایجاد می شود.»

او دلیل عدم اقبال از پارک ها را به مسائل کلان تری مرتبط می می داند و می افزاید: «نداشتن پارک برای بزرگسالان ریشه در یک مشکل فرهنگی بزرگ در کشور ما دارد که آن نداشتن خوشی و شادی است. ما در کشورمان غم جمعی داریم ولی برای شادی جمعی برنامه ای وجود ندارد و همین باعث شده است، برنامه ای برای بالابردن امکانات در این زمینه وجود نداشته باشد. اگر ما پارک های بازی داشته باشیم، فرح بخشی در جامعه بالا می رفت.»

این روانشناس با بیان اینکه در جامعه ما شناخت درستی از بازی وجود ندارد، تصریح می کند: «در کشور ما بازی به خوبی شناخته نشده است و زمان بازی را به عنوان زمانی برای تلف کردن وقت در نظر می گیرند. هنوز بازی به عنوان یک موضوع جذاب و معنابخش برای زندگی جای خود را در زندگی ما باز نکرده است و هنوز آن را به رسمیت نمی شناسیم. اگر ما روی این مسئله کار کنیم که بازی بخشی از حیات انسان است و باعث فرح بخشی روحیه می شود، دیدگاه ها و عملکرد در این زمینه تغییر می کنند.»

رضایی با بیان اینکه، والدینی که خود فرصت بازی داشته باشند، می توانند به فرزندان‌شان  هم در این زمینه کمک کنند و زمان مفرح‌تری را برای آنها فراهم کنند، ادامه می‌دهد: «بهترین فرهنگ‌سازی برای گسترش استفاده از بازی برای بزرگسالان در پارک‌ها این است که وسایل و امکانات لازم را در پارک‌ها ایجاد کنیم تا افراد بتوانند از آن استفاده کنند. نیاز به انجام کار خاصی نیست، همین که محیط را ایجاد کنیم خود افراد شروع به استفاده از امکانات می کنند و متعاقب آن تغییرات چشمگیری در روحیه افراد ایجاد می‌شود. در ذات انسان‌ها گرایش به شادی وجود دارد، وقتی محیط و فضا را برای آنها فراهم کنیم از آن استفاده می‌کنند.»

وی در مورد اینکه پارک‌ها چه تأثیری در روحیه افراد دارند می‌گوید: «پارک‌ها، روستا و طبیعت گمشده انسان شهری هستند. پارک ها چندین کارکرد متنوع دارند، که تنها بخش از آن به طبیعت و فضای سبز پارک باز می گردد. در آنها می توان امکانات مختلفی برای شاد بودن و تفریح افراد در نظر گرفت.»

خبرنگار: سندوس محمدی

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: جامعه شادی طبیعت فرهنگ سازی فضای سبز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۸۷۸۰۱۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آلگری: اهداف یوونتوس مهم‌تر از آینده من است

به گزارش "ورزش سه"، یوونتوس امشب علیرغم چند موقعیت گلزنی مناسب، مقابل میلان به یک تساوی خانگی دست یافت. آنها در آستانه کسب سهمیه چمپیونزلیگ هستند و با قاطعیت زیادی می‌توان گفت که بانوی پیر در لیگ قهرمانان فصل آینده حضور خواهد داشت. آنها در رتبه سوم ۶۵ امتیازی هستند و در فاصله ۵ امتیازی میلان رده دومی قرار دارند. آلگری پس از پایان بازی درباره وضعیت تیمش با خبرنگاران صحبت کرد.

تعویض دوشان ولاهوویچ تاکتیکی بود یا به دلیل مصدومیت؟
این یک تعویض عادی بود، دوشان خوب کار کرده بود، اما من به بازیکنان تازه‌نفس نیاز داشتم. میلان دفاعی‌تر شد، بنابراین من روی میلیک، کیه‌زا و مک‌کنی که در سانترها خوب است، حساب کردم.

عملکرد کلی تیم؟
همیشه و در هر بازی پنج یا شش موقعیت برای گلزنی داریم اما از آنها استفاده نمی‌کنیم، باید پاس‌هایمان را بهتر کنیم و اشتباهات کمتری انجام دهیم. در بازی‌های پایانی فصل روی این مشکلات کار می‌کنیم.

بازی دادن ییلدیز به جای کیه‌زا؟
فدریکو به فضا حمله می‌کند و رو به جلو می‌رود، ییلدیز تکنیک بسیار خوبی دارد و می‌تواند در هر شرایطی توپ را نگه دارد. آنها بازیکنان متفاوتی هستند. به هر دو نیاز داریم و با توجه به تیم مقابل به یکی از آنها، یا هر دو بازی می‌دهم.

آینده شما؟
من فقط سعی می‌کنم روی پایان فصل تمرکز کنم. هیچ چیز در زندگی قطعی نیست. من از کاری که در این فصل انجام داده‌ایم بسیار راضی هستم. در این فصل دو هدف به ما داده شد که به هر دوی آنها بسیار نزدیک هستیم. هم سهمیه چمپیونزلیگ و هم قهرمانی جام حذفی. فصل که تمام شود درباره آینده حرف می‌زنیم.