آب تنی در تشت یک متری
تاریخ انتشار: ۲ تیر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۳۲۷۶۲۹
این دومین تابستانی است که قرار است در خانه سپری شود. برای بچهها تجربه اینکه دوباره بخواهند خودشان را در خانه سرگرم کنند و رؤیای آب تنی را در نیمروز تابستان از سر دور کنند زیاد راحت نیست. کرونا فعلاً خیال رفتن ندارد، اگر چه خیلیها دیگر به شرایط عادت کردهاند و سعی میکنند زندگی عادیشان را پیش بگیرند اما واقعیت این است که ویروس هنوز هست و هنوز قربانی میگیرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به گزارش ایسنا، روزنامه ایران در ادامه نوشت: حساسیت خیلی خانوادهها روی کودکانشان با توجه به شرایط کرونا نهتنها هنوز کم نشده بلکه گاهی حتی بیشتر هم شده است. مراکز آموزشی و کمک آموزشی هنوز تعطیلاند و مراکز تفریحی تابستان نیز همچنین. خیلی بچهها به فعالیت آنلاین روی آوردهاند. آنلاین کاردستی درست میکنند، آموزش زبان میبینند، نقاشی یاد میگیرند و خیلی کارهای دیگر، اما برای فعالیتهایی مثل رفتن به استخر و بازیهای آبی و دیگر تفریحاتی که مخصوص تابستان است نمیشود برنامه مجازی و آنلاین تدارک دید. تصور کنید بچه بهصورت مجازی بنشیند و آموزش شنا ببیند. یا بخواهید بهصورت مجازی از سرسره پایین بیاید یا مجازی توپی را شوت کند؛ بهخاطر همین شرایط است که امسال بعضی خانوادهها تصمیم گرفتهاند شیوه متفاوتی را پیش بگیرند. اگر نمیشود امکاناتی مثل قبل برای بچهها فراهم کرد، میشود حداقل امکاناتی برای آنها فراهم ساخت تا فقدان تفریحات تابستان را حس نکنند.
«من برای بچههایم یک استخر بادی کوچک خریدهام، حالا استخر که میگویم فکر نکنید چیز خاصی است در واقع میشود گفت یک تشت آب یا چیزی شبیه آن. در خانه جای زیادی نداریم، حیاط هم نداریم اما تصمیم گرفتم این کار را بکنم چون بچهها دلیلی برای در خانه ماندن و بازی پیدا کنند. آن را به زحمت در تراس خانه جای دادم که البته تراس بزرگی هم نداریم ،اما بالاخره یک جوری جفت و جورش کردم. حالا بچهها ظهرها که آفتاب هست در آن به قول خودشان استخر بازی میکنند. بچههای من خیلی بزرگ نیستند پسر کوچکم ۳ساله و پسر بزرگم ۵ ساله است. در واقع با توجه به سن و سالشان میشود آنها را در خانه به این شکل سرگرم کرد، اما کسانی که بچههای بزرگتر دارند میدانم با مشکل مواجه میشوند و نگه داشتن بچهها در خانه و سرگرم کردنشان واقعاً سخت است.»
مادر پسربچهها این را میگوید و ادامه میدهد: «وقتی برای خرید استخر بادی مراجعه کردم دیدم خانوادههای دیگری هم هستند که این تصمیم را گرفتهاند و تلاش دارند با صرف هزینهای اوقات فراغتی برای بچههایشان در خانه فراهم کنند. معلوم نیست نوبت واکسن کی به ما برسد و در این شرایط ترجیح میدهم خودم و بچه هایم بیشتر در خانه بمانیم.»
آقای سعیدی که فروشنده لوازم تفریحی و بازی برای بچههاست میگوید: «اخیراً و در شروع فصل تابستان خانوادههای زیادی برای خرید اینگونه وسایل اقدام کردهاند، حتی کسانی که به نظر میرسد شرایط مالیشان طوری نیست که چنین وسایلی برای بچههایشان بخرند هم استخرهای بادی و سرسره میبرند. سرسرههای کوچک را میشود در آپارتمان یک جوری جا داد. ممکن است آپارتمانها هم کوچک باشد اما برای سرگرمی بچهها چارهای نیست. نمیشود که بچهها را دائم در خانه نگه داشت، اگر چنین وسیلهای در خانه باشد بالاخره بچهها سرگرم میشوند، البته باید شرایط آپارتمان را هم در نظر داشت که برای همسایهها مزاحمت ایجاد نشود. من خودم یک دختر کوچک دارم و برای اینکه در خانه سرگرم باشد یک سرسره برایش در اتاق گذاشتم، البته خانه ما بزرگ است و شرایط و فضا طوری است که میتوانم از چنین وسیلهای در خانه استفاده کنم. کسانی که فضای بزرگتری دارند ترامپولین و تشک بادی هم میخرند که برای بچهها خیلی سرگرم کننده است؛ به نظر من خوب است بچهها از فضای گوشیهای تلفن همراه و اینترنت بیرون بیایند و بازیهای فیزیکی داشته باشند. حالا که امکان بازی در محیط بیرون چندان فراهم نیست میشود در خانه امکاناتی را برای آنها فراهم کرد.»
الناز مادر دیگری است که شرایط خانه را طوری برای بچهاش فراهم کرده که احساس کمبود نکند. او میگوید چیزی جای همبازی را نمیگیرد، اما چارهای نیست. «من فضای خانه را طوری برای دختر کوچکم آماده کردهام که دیگر خانه شبیه خانه نیست و بیشتر به پارک شباهت دارد. چارهای هم نیست اشکال ندارد مدتی خانه به هم ریخته باشد اما این بچه باید بچگی کند. اینها چه گناهی دارند که در دوره کرونا گرفتار شده اند. من قصد داشتم دخترم را امسال تابستان کلاس شنا بگذارم اما این امکان میسر نشد و امیدوارم تا سال بعد بتوانم این کار را بکنم. الان چند وسیله بازی برایش در خانه گذاشته ام که با آنها سرگرم شود. یک تاب و سرسره کوچک، البته اوایل خیلی اشتیاق نشان میداد و برایش جذاب بود اما الان دیگر کم کم خسته شده و بهنظر میرسد دوست دارد در محیط پارک و با بچههای همسن و سال خودش بازی کند. پارک هم البته گاهی میرویم و این جور نیست که تمام مدت در خانه باشد اما با ماسک و دستکش برای بچه سخت است بازی کند. ما آدم بزرگها در این تابستان تحمل ماسک را نداریم، چه برسد به بچهها. من الان میبینم خیلی مادرها دیگر خیلی سخت نمیگیرند و بچهها بدونماسک بیرون هستند که بهنظرم کار خطرناکی است. بهتر است تا وقتی که همه واکسن نزدهاند و بیماری از بین نرفته مراقب باشیم.»
تشکهای بادی و وسایل بازی تنها چیزی نیستند که خانوادهها برای سرگرمی فرزندانشان تهیه میکنند. بهگفته فروشنده فروشگاه لوازم پلاستیکی این روزها خانوادههایی مراجعه میکنند و تشتها و لگنهای بزرگ میخرند تا در حمام بگذارند برای آبتنی بچههایشان. یک لگن بزرگ چیزی بین ۱۵۰ تا ۲۵۰ هزار تومن فروخته میشود و هزینه زیادی برای سرگرمی یک بچه نیست.
«میبینم پدر و مادرها میآیند و لگن بزرگ میخرند و محاسبه میکنند که بچه داخل آن جا می شود یا نه ،حتی چند نفرشان بچه را در آن گذاشتند تا ببینند اندازهاش میشود یا نه. متراژ حمامشان را هم محاسبه میکنند، چون همه که تراس و حیاط ندارند. در این ایام چنین مشتریهایی زیاد داشتیم. ما خودمان هم که بچه بودیم عاشق آبتنی بودیم؛ تابستان است و لذت آب تنیاش. خیلیها میگویند مردم دیگر رعایت نمیکنند، اما خیلی از مردم هم رعایت میکنند و جایی نمیروند و نمیگذارند بچه هایشان هم جایی بروند.»
این تابستان هم قرار است با کرونا سپری شود. خسته شدیم یا عادت کردهایم؟ بیشتر شبیه تن سپردن به شرایطی است که نمیدانیم تا کی برقرار است. تابستان داغ میرود و باز حسرت سفر و تفریح میماند به دل خیلیها. در این میان بچهها بیشتر از همه نیاز به توجه و همدلی دارند. این تابستان هم رؤیای آب تنی در بعدازظهر داغ تابستان برای آنها به آب تنی در تشت یک متری داخل حمام خانه خلاصه میشود.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: کروناویروس همه باهم علیه کرونا برای بچه ها بچه هایشان خانواده ها آب تنی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۳۲۷۶۲۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
یکخوابههای تهران قیامت به پا کردند! / رهن کامل آپارتمان ۳۰ تا ۵۰ متر چند؟
علاوه بر رشد جستوجوهای اینترنتی مستاجران درباره زیر و بم ماجرا، آمارهای رسمی از جهش ۳۵ درصدی تعداد معاملات مربوط به خریدوفروش آپارتمان ۳۰ تا ۵۰ متر در تهران ظرف هفت سال اخیر حکایت دارد. قاعدتا در نبود دادههای مربوط به بازار رهن و اجاره، باید همین شرایط را پیرامون اجاره آپارتمان ۳۰ تا ۵۰ متر یا همان واحدهای نقلی و یکخوابه در تهران متصور باشیم.
به گزارش اقتصاد100، اجاره آپارتمان ۳۰ تا ۵۰ متر در مرکز تهران برای مستاجری که با بودجهای در حد ۲۰۰ میلیون به عنوان پول پیش وارد بازار میشود، میتواند تا ماهی ۱۵، ۱۶ میلیون بابت کرایهخانه ماهانه هزینهتراشی کند اما در شمال و جنوب شهر عدد و رقمهای درخواستی صاحبخانهها فاصله زیادی با مرکز شهر پیدا کرده است.
اجاره آپارتمان ۳۰ تا ۵۰ متر در مرکز تهراناجاره آپارتمان آپارتمان ۳۰ تا ۵۰ متر در مرکز تهران خرج کمتری نسبت به مناطق یک، دو و سه دارد. جایی که شامل مناطقی مثل شش، هفت، ۱۱ و ۱۲ یعنی محلههای معروفی مثل انقلاب، فردوسی، امیریه، منیریه، بهارستان، یوسفآباد، جمالزاده، سیدخندان و ... میشود.
در این قسمت شهر متوسط قیمت هر متر مسکونی چیزی بین متری ۵۱ تا ۱۱۲ میلیون اعلام شده است. در کل تهران این عدد حدود متری ۸۱ میلیون تخمین زده میشود و وقتی سراغ محلههای گرانقیمت میرویم با متوسط قیمت متری ۱۵۰ میلیون روبرو میشویم.
اجاره آپارتمان ۳۰ تا ۵۰ متر در مرکز تهران با این اوصاف باید چیزی نزدیک متوسط نرخ بازار هزینه داشته باشد و با فرض داشتن پولی در حد و اندازه ۲۰۰ میلیون به عنوان پول پیش، باید آماده پرداخت اجارهای تا ۱۵، ۱۶ میلیون را داشته باشید.
اجاره آپارتمان ۴۰ متری و یکخوابه در یوسفآباد که حدود ۳۰ سال از عمربنا ساختمانش میگذرد، علاوه بر پول پیش ۲۰۰ میلیونی، شامل اجاره ماهانه ۱۶.۵ میلیونی میشود.
کمی آنطرفتر در خیابان جمالزاده، مالک آپارتمان ۵۰ متری و یکخوابه برای واحدی که از پارکینگ محروم است و هفت سال پیش ساخته شده، ۲۰۰ میلیون پول پیش و ماهی ۱۴ میلیون اجاره طلب کرده است.
مالک دیگری هم در میدان فردوسی بهخاطر آپارتمان ۴۴ متری که ۲۰ سال از عمرش میگذرد، ۲۵۰ میلیون پول پیش و ماهی ۱۰ میلیون میخواهد. آن هم برای خانهای که باوجود قرار گرفت در طبقه سوم، آسانسور ندارد و در ساختمان خبری از پارکینگ هم نیست.
تفاوت اجاره آپارتمان در شمال و جنوب تهراناجاره آپارتمان ۳۰ تا ۵۰ متر در شمال و جنوب تهران با فرض شرایط مساوی، میتواند تفاوت ۱۰ برابری در پرداخت اجارهخانه داشته باشد. واحد ۴۰ متری قدیمیسازی را در مناطق یک و ۱۸ یعنی بهترتیب گرانترین و ارزانترین مناطق تهران درنظر بگیرید. اجاره هر دو واحد در قدم اول به پول پیش ۲۰۰ میلیونی احتیاج دارد.
مالک آپارتمان ۴۰ متری در نیاوران برای خانهای که پارکینگ و انباری ندارد و مستاجر تا طبقه دوم باید از راهپله استفاده کند، علاوه بر پول پیش ۲۰۰ میلیونی، انتظار دریافت ماهی ۳۰ میلیون اجاره دارد.
دقیقا مشابه چنین خانهای در محله یافتآباد وجود دارد که رقم درخواستی صاحبخانهها تا ماهی دو، سه میلیون تقلیل پیدا میکند. مثل واحدی ۴۳ متری که با همین شرایط مشابه در یافتآباد آگهی شده و مالک رقم اجاره ماهانه را ماهی سه میلیون تعیین کرده است. البته شرایط و ارقام پیشنهادی صاحبخانهها از یک فرمول واحد محاسبه نمیشود و در همان منطقه یک تهران میتوانیم با بودجه کمتری سراغ اجاره آپارتمان ۳۰ تا ۵۰ متر برویم.
رهن کامل آپارتمان ۳۰ تا ۵۰ متررهن کامل آپارتمان ۳۰ تا ۵۰ متر در تهران در کمترین حالت ممکن، حولوحوش ۲۰۰ تا ۲۵۰ میلیون پول احتیاج دارد. برای پیدا کردن این مدل فایلها قبل از هر چیزی باید سراغ اقتصادیترین نقاط بازار مسکن تهران باشیم.
اجاره آپارتمان ۴۵ متری و یکخوابه در محدوده شادآباد تهران درحالی ۲۵۰ میلیون تعیین شده که اولا ۱۶ سال از زمان ساخت آپارتمان میگذرد و نکته دوم نبود آسانسور و پارکینگ در فهرست امکانات واحد است.
همان حوالی گزینههای مشابه دیگری با تعیین رقمی در حد ۲۵۰، ۲۶۰ و ۳۰۰ میلیون برای رهن کامل آپارتمان ۳۰ تا ۵۰ متر وجود دارد و در طرف مقابل گرانترین گزینهها را در محلههایی از جنس فرمانیه، نیاوران و ... پیدا میکنیم. مثل واحدی ۵۰ متری و بازسازیشده در محمودیه که رهن کامل آن ۹۱۰ میلیون تعیین شده است.
کانال عصر ایران در تلگرام